Ścieżki Poleskiego Parku Narodowego

Ścieżki Poleskiego Parku Narodowego to krótkie szlaki przyrodnicze, przygotowane pod pieszego turystę. Poleski Park Narodowy ochrania liczne bagna i torfowiska, a także jeziora krasowe. Znajduje się w woj lubelskim, na polskiej części Polesia. Park słynie z ochrony jedynego żółwia w Polsce- żółwia błotnego. Stawy i jeziora zamieszkują ptaki, których krzyki doskonale niosą się po wodzie. Przy odrobinie szczęścia możemy spotkać albo usłyszeć łosia. Większość terenu parku jest płaska, ścieżki poprowadzono częściowo po terenach bagiennych, więc największą ich atrakcją są drewniane kładki. Wejście na szlaki jest płatne 6zł od ścieżki, albo można kupić bilet dzienny za 12zł. Jedynie ścieżka Czahary jest bezpłatna. Bilety można kupić w Ośrodku Dydaktyczno-Muzealnym w Starym Załuczu, albo przez Internet na stronie https://poleskipn.eparki.pl/

Ścieżka „Spławy”

Jest to najdłuższa ze ścieżek, liczy 7,5km od parkingu pod Ośrodkiem Dydaktyczno-Muzealnym w Starym Załuczu. Parking jest darmowy, koszt wstępu na szlak to 6zł. Trasa wiedzie po pętli, wejście na ścieżkę znajduje się ok 500m od parkingu. Po wyjściu przez bramę ośrodka skręcamy w lewo i idziemy aż do znaku kierunkowego i skręcamy w prawo. Polną drogą docieramy do początku ścieżki. Trasa jest jednokierunkowa, idziemy zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Większość trasy prowadzi po wąskiej kładce. Latem tereny te są dość suche, ale jesienią i wiosą kładka wręcz unosi się nad wodą. Pierwsza część trasy prowadzi przez podmokły las i bagno.

Mniej więcej w połowie trasy odbijamy na pomost nad jeziorem Łukie- największym jeziorem Poleskiego Parku Narodowego.

Od jeziora musimy się cofnąć i z powrotem wrócić na pętlę. Kładki prowadzą nas aż do wiaty turystycznej. Od tego momentu szlak prowadzi leśną ścieżką po lesie.

Ścieżka przyrodnicza „Czahary”

Ścieżka „Czahary” to wg mnie najładniejsza trasa w tym parku. Mierzy 6,5km, które liczymy od pierwszego parkingu. Generalnie parkingi są trzy. Pierwszy- główny znajdziemy przy wieży widokowej znajdującej się w pobliżu miejscowości Zastawie. Pozostałe dwa znajdują się przy samych kładkach, ale są przeznaczone dla rodzin z dziećmi i osób niepełnosprawnych. Jeżeli startujemy z głównego parkingu to do kładek na bagnie Bubny mamy ok 1,5km.

Pierwsze 1,5km prowadzi polną drogą i jest udostępnione do ruchu samochodowego. Idziemy pośród łąk aż do parkingu dla niepełnosprawnych. Tutaj wchodzimy na kładkę, skąd po kilkuset metrach trasy przez las wychodzimy na teren bagienny.

Jeżeli będziemy odpowiednio wcześnie to na tej otwartej przestrzeni panuje niesamowita cisza. Od czasu do czasu przerywana jest krzykiem ptaków. Na drewnianych kładkach wygrzewają się jaszczurki i zaskrońce, a także możemy tutaj również spotkać łosia.

Dla mniej wprawnych turystów jest możliwość skrócenia szlaku mniej więcej w połowie, więc nie ma obawy że ktoś nie da rady. Kładki są odpowiednio szerokie aby mógł się zmieścić wózek inwalidzki. Tablice informacyjne napisane są również pismem Braille’a. Na początku wejścia na torfowisko stoi kolejna wieża widokowa, a przez ponad 2km trasy jest kilka zwyżek, na które są podjazdy dla wózków.

Kładki kończą się w pobliżu gospodarstwa i stąd idziemy już leśną ścieżką. Wstęp na szlak jest darmowy.

Ścieżka „Dąb Dominik”

Z opisanych w tym artykule ścieżek Poleskiego Parku Narodowego to ta jest najkrótsza i najmniej interesująca. Zaledwie 3km trasa widzie w większości przez las, gdzie znajduje się wspomniany w nazwie dąb Dominik. Trasa przez bagno, po kładkach jest niezbyt długa i prowadzi do jeziora Moszne.

Jezioro Moszne to zarastający zbiornik, na którego powierzchni pływa torfowa roślinność.

Jest to jedyna ścieżka nie prowadząca po pętli. Przez swoją długość jest chętnie wybierana, dlatego panuje tu spory ruch i harmider. Parking jest zbyt mały w porównaniu do zainteresowania ścieżką, przynajmniej w weekendy. Opłata wynosi 6zł, co wg mnie jest lekko przesadzone.

Dojedziecie tu kierując się z Urszulina na Wolę Wereszczyńską.

Ścieżka „Perehod”

Spacer pośród stawów- to wyrażenie najlepiej opisuje ten szlak. Trasa prowadzi polnymi drogami pośród najpierw terenów bagiennych, a później zbiorników wodnych.

Po drodze znajdziemy 2 wieże widokowe, które dają nam ciekawy widok na stawy i możliwość obserwacji ptaków. Ja miałam szczęście do obserwowania całej gromady kormoranów. W Stawach Pieszowolskich mieszka też żółw błotny.

Perehod to ścieżka typowo ornitologiczna, ale wielbiciele ciekawych krajobrazów też nie powinni być zawiedzeni. Ścieżka prowadzi po pętli i ma ok 5km długości. Przed wejściem na szlak znajdziemy duży parking, więc jest gdzie zostawić samochód. Cena biletu to 6zł.

Perehod jest najbardziej wysuniętą na północ ścieżką parku. Dojedziemy tu od drogi wojewódzkiej nr 819, od miejscowości Pieszowola.

Podsumowując, ścieżki Poleskiego Parku Narodowego to niesamowite spotkanie z terenami bagiennymi. Urokliwe drewniane kładki pozwalają nam na wejscie w głąb torfowisk i spotkanie z ich mieszkańcami. Szczęśliwcy będą podglądać łosie albo żółwie, za to na każdego przy słonecznej pogodzie będą czekać wygrzewające się jeszczurki i zaskrońce. Chodząc po tych terenach miałam wrażenie niesamowitej ciszy, podobnej do ciszy w kościele. Do tego stopnia, że samemu ściszało się głos, żeby nie mącić tego spokoju. Warto tego doświadczyć.

Długość tras: 22km

Trudność tras: łatwa

Opłaty: oprócz ścieżki Czahary, wszystkie trasy są płatne 6zł. Można kupić też bilet dzienny za 12zł. Parkingi są darmowe

W pobliżu znajdziesz również: Ścieżka przyrodnicza Bobrówka

Podobał Ci się artykuł? Przydał się? Daj znać i postaw kawę!