Ścieżka przyrodnicza w Pniewie to doskonała trasa aby zapoznać się z krajobrazem typowym dla rozlewisk rzecznych, w tym przypadku rzeki Narew. Zaraz po zejściu śniegów, czy po obfitych opadach deszczu może być ona niedostępna. Większość szlaku przebiega po polnych drogach, które bez problemów można pokonać również samochodem. Ścieżka jest nieoznakowana w terenie, a na jej przebiegu znajduje się zaledwie 5 tablic informacyjnych. Jednak przebieg trasy jest tak prosty, że nie można się zgubić.
Jeżeli będziemy wystarczająco uważni, to wśród traw uda nam się spotkać różnorodne gatunki ptaków. Szczęściarze spotkają tu również łosia, ale zwierzęta te przebywają na tych terenach tylko przejściowo. Dokładny opis trasy znajdziecie na stronie parku https://lpkdn.wrotapodlasia.pl/pl/369cedc0d27ac7a/c34873dc4033b7b/scie__przy___pnie_3169442096bf02.html , natomiast ja przedstawię go Wam z mojego punktu widzenia.
Jak dojechać?
Miejscowość Pniewo znajduje się 14km na południe od Łomży. Możemy jechać DK 63 z Łomży na Zambrów i następnie skręcić w lewo na 693 na Białystok. Ciekawsza jednak będzie trasa wzdłuż samej Narwi na Starą Łomżę i dalej prosto na Pniewo. Ścieżka zaczyna się na skraju wsi, niestety nie znajdziemy żadnego oznaczenia, a przynajmniej ja go nie znalazłam. Trzeba posiłkować się mapą. Nie ma też gdzie zostawić auta. Najlepiej jest wjechać w naszą ścieżkę i samochód pozostawić przy jednej z łąk. Można też pominąć w naszej wycieczce wieś i jechać ścieżką edukacyjną aż do Narwi (jest to również droga dojazdowa do łąk dla rolników, nie wjeżdżamy do rezerwatu) i zostawić samochód na łące nad rzeką. Wtedy pomijamy część trasy asfaltowej i zostaje samo obcowanie z naturą na 7km szlaku.
Ścieżka przyrodnicza w Pniewie opis trasy
Naszą trasę rozpoczynamy ze wspomnianej łąki nad rzeką 🙂 . Idziemy wzdłuż Narwi szeroką, wyjeżdżoną polną drogą. Jeżeli to nie jest środek lata to z pewnością drogę będą Wam utrudniać większe lub mniejsze kałuże a nawet rozlewiska.
Rzeka skręca w prawo i my również. Tutaj ścieżka nie jest już tak wyraźna i idziemy łąką wzdłuż rzeki. Po ok 3-ech kilometrach docieramy do rzeki Łopian, albo jeziora Łopian. Jest to starorzecze Narwi o długości ok 1200m. Przez większość roku zbiornik ma połączenie z Narwią i żyje w nim mnóstwo ryb. Jednak latem Łopian jest na tyle płytki, że w wodzie brakuje tlenu do przeżycia. Dopiero na zimę starorzecze odzyskuje kontakt z rzeką i na nowo zasiedlane jest przez ryby. W tym miejscu jest duża szansa, że traficie na rozlewiska i trzeba mieć wysokie buty żeby przejść suchą stopą.
Dochodzimy do wału i od tego momentu oddalamy się od rzeki. Idziemy najpierw przez lasek, a później cały czas pomiędzy łąkami. Po ok 1,5km, przy torfowiskach znajduje się ścieżka idąca w prawo, którą możemy dojść z powrotem do auta. Niestety nie ma jej na żadnej mapie. Nie jestem miłośnikiem chodzenia po asfalcie, więc staram się je omijać. Jeżeli chcecie przejść cały szlak, tak jak został wyznaczony przez park, to trzeba dojść od wału prosto do wioski, na asfalcie skręcić w prawo i po przejściu wsi wrócić z powrotem w prawo na szlak. Ja jednak skorzystałam ze wspomnianego wcześniej skrótu.
Ścieżka przyrodnicza w Pniewie nie ma w sobie niczego spektakularnego. Jest to przyjemny spacer z niespodziankami w postaci stojącej wody. Latem może być tam okrutnie ciepło, gdyż nie ma zacienionych miejsc.